De nood was tamelijk hoog. Zo was al snel duidelijk. Het begon haar echt te belemmeren. Iets wat zij juist nu niet kon gebruiken want op haar werk was het alle hens aan dek. Pijn in de linker bovenrug die uitstraalde naar een stijve, moeizaam te draaien nek. Een typisch geval van een acute, recent opgedane klacht. Naast chronische klachten zijn dit de klachten die ook welkom zijn, omdat zij vragen om een snelle verlichting met een dito oplossing. Zeer dankbaar werk.
Nu heb ik een acupunctuur behandeling die op dergelijke klachten is toegesneden. Met een handig protocol dat dit soort klachten uitstekend te lijf kan gaan. Maar zoals vaker gaf m’n intuïtie me hier een andere hint. Had ik niet nog een hoorn van een waterbuffel in m’n kast liggen? Een die van me vraagt om guasha te gaan doen. Ik gebruikte voorheen een platte natuursteen hiervoor, maar sinds de aanschaf van deze hoorn, vooral vanwege z’n goede grip, is het m’n favoriet geworden. Een aantal praktische overwegingen die vervolgens door m’n hoofd flitsten gaven de doorslag. De hoorn lag al in m’n hand.
Guasha behoort evenals moxa en cupping tot het vaste repertoire van de Chinese geneeskunde. Het is hier in het Westen alleen veel minder bekend. Behalve in China wordt het traditioneel toegepast in geheel Zuidoost-Azië. Als huis-tuin-en-keuken middel is het binnen families van generatie tot generatie overgeleverd, zowel ter bestrijding van acute, fysieke klachten als ter preventie van klachten. Met als praktische uitsmijter dat het al met een muntje kan worden gedaan. Een volkstherapie die in essentie een schraaptechniek is waarbij direct op de huid wordt geschraapt. Hierdoor ontstaat een zuigende werking in het bindweefsel die de ‘sha’ in de vorm van rode strepen naar de huid brengt. Hiermee kunnen zowel acute klachten als chronische ziekten worden behandeld. Behalve op mensen wordt het ook op dieren zoals bijv. paarden succesvol toegepast.
Guasha is niet perse een geheel pijnloze therapie. Al was het maar omdat er vaak op de pijnlijke plek zelf moeten worden behandeld. Zo bleek ook bij haar toen zij op de tafel lag. Natuurlijk kan je als behandelaar de druk of de hoek variëren, maar om voldoende ‘sha’ eruit te schrapen kan een gevoelige druk nodig zijn. Daarnaast is er altijd de cruciale vraag hoe hoog de nood is. De huid werd rond de aangedane plek en op de meridiaanlijn naar de nek toe behoorlijk rood. Aan het einde hield zij er een wat beurs voelende plek aan over en na de noodzakelijke tips vertrok zij weer.
De sleutelvraag achteraf is of zo’n eerste behandeling voldoende resultaat heeft gehad. Op een schaal van 1 t/m 10 bleek de pijn te zijn gezakt van een 9 naar een 4 en had zij tevens het gevoel dat de verbetering nog steeds gaande was. Nu kan ik in dit geval alle eer aan mezelf laten toekomen, maar hoe terecht is dit eigenlijk? Is het niet dankzij deze eeuwenoude, zeer effectieve therapie, die weer aan mij is overgeleverd? Zoals een Chinese boer een paar eeuwen geleden zijn vrouw met een hoorn van eigen makelij behandelde, omdat zij klaagde over een plotseling opkomende, scherpe pijn, zo sta ik anno 2022 in m’n praktijk hetzelfde te doen bij een cliënt. Hoe verwonderlijk is dit? Verdient guasha hier in de eerste plaats niet de pluim? Onder het motto, ere-wie-ere-toekomt 🙏